یأبن معادن الحلم

مرد و زن نشسته اند دور ِسفره. مرد قاشقش را زودتر فرو می برد توی كاسه سوپ و زودتر می چشد طعم غذا را و زودتر می فهمد كه دستپخت همسرش بی نمك است و اما زن چشم دوخته به او تا مُهر تایید آشپزی اش را از چشم های مردش بخواند و مرد كه قاعده را خوب بلد است، لبخندی می‌زند و می‌گوید : “چقدر تشنه ام ! زن بی معطلی بلند میشود و برای رساندن لیوانی آب به آشپزخانه میرود. سوراخ های نمكدان سرِ سفره بسته است و به زحمت باز می شوند و تا رسیدن ِ آب فقط به اندازه پاشیدن ِ نمك توی كاسه سوپ زن فرصت هست برای مرد. زن با لیوانی آب و لبخندی روی صورت برمی گردد و می نشیند .

مرد تشكر می كند، صدایش را صاف می‌كند و می‌گوید : “میدونستی كتاب های آشپزی رو باید از روی دستای تو بنویسن؟ و سوپ بی نمكش را می‌خورد ؛ با رضایت و زن سوپ با نمكش را می‌خورد ؛با لبخند! 
✅ زندگی زیباست به شرط :مهر و گذشت😊